Şişirme Kalıplamaya Giriş

Şişirme kalıplama olarak da bilinen üflemeli kalıplama, hızla gelişen bir plastik işleme yöntemidir.Termoplastik reçinenin ekstrüzyon veya enjeksiyonla kalıplanmasıyla elde edilen boru şeklindeki plastik hamur, sıcakken (veya yumuşatılmış bir duruma ısıtılırken) bölünmüş bir kalıba yerleştirilir ve plastik hamuru üflemek için kalıbın kapatılmasından hemen sonra hamura basınçlı hava verilir. .Genişler ve kalıbın iç duvarına sıkı sıkıya yapışır ve soğuduktan ve kalıptan çıkarıldıktan sonra çeşitli içi boş ürünler elde edilir.Üflemeli filmin üretim süreci, prensip olarak içi boş ürünlerin şişirilmesine çok benzer, ancak bir kalıp kullanmaz.Plastik işleme teknolojisi sınıflandırması açısından, şişirilmiş filmin kalıplama işlemi genellikle ekstrüzyona dahil edilir.İkinci Dünya Savaşı sırasında düşük yoğunluklu polietilen şişeler üretmek için üflemeli kalıplama işlemi kullanılmaya başlandı.1950'lerin sonlarında, yüksek yoğunluklu polietilenin doğuşu ve şişirme makinelerinin gelişmesiyle birlikte, şişirme teknolojisi yaygın olarak kullanıldı.İçi boş kapların hacmi binlerce litreye ulaşabilir ve bazı üretimler bilgisayar kontrolünü benimsemiştir.Şişirme kalıplama için uygun plastikler arasında polietilen, polivinil klorür, polipropilen, polyester vb. bulunur ve elde edilen içi boş kaplar endüstriyel ambalaj kapları olarak yaygın olarak kullanılır.

Hamuru yapma yöntemine göre, üflemeli kalıplama, ekstrüzyon üflemeli kalıplama ve enjeksiyonlu üflemeli kalıplama olarak ikiye ayrılabilir.Yeni geliştirilenler arasında çok katmanlı üflemeli kalıplama ve gerdirmeli üflemeli kalıplama bulunmaktadır.